Kliknij tutaj --> 🐍 rasy psów dużych czarnych

4 rasy psów do bloku dla aktywnych opiekunów Nawet aktywny pies w bloku może być szczęśliwy, jeśli tylko zapewnisz mu ilość ruchu odpowiadającą jego potrzebom. Aktywne psy dużych, jak i małych ras świetnie spiszą się w roli kompana dla osoby, która nie lubi bezczynnie leżeć na kanapie. Uznanym gigantem wśród psów jest dog niemiecki. Przedstawiciel tej rasy jest wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa jako największy pies na świecie. Minimalny wzrost dorosłego zwierzęcia to ponad 0,8 m wysokości i około 1 m długości. Majestatyczny, szlachetny i harmonijnie zbudowany dog ma zaskakująco łagodny charakter. Imiona dla dużych psów mogą brzmieć poważnie i kojarzyć się z ich dostojnością i rozmiarami, jak Lessie, Szarik, Brytan, Hunter, Zeus, Zara, ale mogą też być łagodne i przyjemne w odczuciu, jak India, Luna, Kora, Goya czy Aro. Nazywając psiego olbrzyma, pamiętaj też o skojarzeniach z temperamentem czy sierścią. rasy duże (26-45 kg) Liczba sztuk w zestawie. 1. 284, 80 zł. (18,99 zł/kg) zapłać później z. sprawdź. 293,79 zł z dostawą. Produkt: Sucha karma Royal Canin mix smaków dla psów aktywnych 15 kg. Do spożytkowania wrodzonej energii wskazany jest dla psów tej rasy intensywny ruch na dużych przestrzeniach. Szata wymaga wyczesywania przynajmniej raz w tygodniu. Szczególną uwagę należy poświęcić uszom. Setery ze względu na opadające uszy narażone są na ich infekcje, należy sprawdzać i czyścić je raz w tygodniu. Site De Rencontre Gratuit Dans Le 90. Dla większości z nas im bardziej puszysty zwierzak, tym milszy do przytulania. Ale nie dla alergików, którzy o przytulaniu puszystych futerek mogą zapomnieć. Osoby, które cierpią na alergię powinny więc wybierać psy, które zrzucają mniej włosów. Wówczas ryzyko reakcji alergicznej jest mniejsze, a i mniej jest sprzątania. Futro psa jest nieco bardziej skomplikowane niż ludzkie włosy. Podczas gdy większość psów, podobnie jak ich wilczy przodek, zrzuca sierść zwłaszcza wiosną, jest także wiele innych psów, które nie są tak podatne na to na temat istnienia tzw. ras hipoalergicznych opiera się więc na różnicy w owłosieniu: psy potencjalnie mniej alergizujące mają włosy, w przeciwieństwie do pozostałych psów pokrytych futrem. Głównymi alergenami pochodzącymi od psa są jednak przede wszystkim złuszczony naskórek (niekiedy w formie łupieżu) oraz obecna w ślinie albumina osoczowa, co dotyczy to psów wszystkich ras. Jakie psy powinni brać pod uwagę alergicy? Pudle –mają wiele zalet i nieprzeciętną inteligencję, ale dla alergików najlepsza wiadomość to taka, że nie zrzucają one sierści. Mają one jednak włosy, które wymagają systematycznej pielęgnacji. Pudle hybrydowe – Labradoodle i Goldendoodle to psy powstałe z krzyżówki pudla z labradorem lub goldenretriverem. W tym przypadku jednak ilość zrzucanej sierści zależy od indywidualnych predyspozycji psa. Airedaleterrier – jeśli marzy Ci się puszysty pies, który jednak nie będzie zrzucał dużych ilości sierści, to rasa dla Ciebie. Pamiętaj jednak, że wymaga on regularnego czesania. Portugalski pies dowodny – te psy nie linieją, co nie znaczy, że nie tracą włosa – wymieniają go stopniowo przez cały rok. Dzięki temu należą do ras hipoalergicznych. Portugalczyk wymaga jednak sporo pielęgnacji, ponieważ zaniedbana szata szybko się filcuje. Powinno się go czesać przynajmniej raz w tygodniu i kąpać co dwa miesiące. Gryfon Korthalsa – gryfon Korthalsa linieje, ale mniej niż rasy sezonowo wymieniające włos. Zazwyczaj nieco intensywniejsze zrzucanie włosa można zaobserwować wiosną. Trymowanie może wyeliminować ten problem. Dwa razy w roku przyda się gryfonowi wizyta u fryzjera. Rosyjski czarny terrier – chociaż nie linieje sezonowo, to jego sierść cały czas ulega wymianie. Zwykle przebiega to niezauważalnie dla właściciela, ale psa trzeba regularnie czesać, aby zapobiec tworzeniu się kołtunów – najlepiej rzadkim metalowym grzebieniem z tępo zakończonymi zębami i szczotką pudlówką. Można również używać preparatów ułatwiających rozczesywanie i zapobiegających filcowaniu się sierści. Coonhound – Ich sierść jest gęsta, krótka, gładka i lśniąca. Pies potrzebuje jedynie sporadycznego szczotkowania sierści. Co myślisz? psy PUPIL Karma Blog to miejsce dla miłośników kotów i psów. Znajdziesz tu sprawdzone informacje i porady na temat wychowania, żywienia, zdrowia oraz pielęgnacji Twojego Pupila. Zobacz więcej Poprzedni artykuł Jak zredukować ryzyko występowania chorób u zwierząt domowych Następny artykuł 12 oznak, że Twój pies jest szczęśliwy Następny wpis Tobie i Twoje rodzinie marzy się duży pies? Każdy zdaje sobie sprawę z tego, że wzięcie czworonoga to duża odpowiedzialność i dlatego też tę decyzję trzeba dobrze przemyśleć. Niektórzy decydują się na psa ze schroniska, innym zależy na konkretnej rasie, dlatego wybierają zwierzaka od hodowcy. Jeśli należysz do drugiej grupy i interesują Cię duże psy, przeczytaj ten artykuł. Akita Akita to rasa psa zaliczana do grupy psów pierwotnych i szpiców. Została ona wyhodowana w Japonii z myślą o walkach psów, a z czasem Akity używano także do polowań. Obecnie rasa ta pełni funkcje stróżująco-obronne, jest to pies do towarzystwa. Czasami zwierzęta tej rasy są wykorzystywane przez armię lub policję. Akita to zwierzę o umiarkowanym temperamencie, które, choć mocno przywiązane do właściciela, wykazuje jednocześnie powściągliwość w okazywaniu uczuć. Ta rasa nie jest do końca polecana do domów z małymi dziećmi, choć specjaliści podają, że prawidłowe wychowanie jest w tej kwestii kluczowe. Należy pamiętać, że Akita to pies myśliwski wykazujący pasję łowiecką i odznaczający się zawziętością. Najlepiej prowadzić go w miarę łagodnie, ale przy tym konsekwentnie. Alaskan malamute Kolejna polecana duża rasa to Alaskan malamute, czyli pies zaprzęgowy w typie szpica. Zalicza się go do ras pierwotnych, czyli tych psów, których materiał genetyczny mało różni się od genów wilka. W przeszłości zwierzęta te były często używane do przenoszenia ładunków i ciągnięcia sań. Psy tej rasy mają dużo energii, dlatego też potrzebują odpowiedniego właściciela, który zadba o codzienną aktywność i urozmaici im dzień. Alaskan malamute to zwierzę lubiące nowe wyzwania, wykazujące się mocnych charakterem i chęcią do pracy. Pies jest oddany właścicielowi, ale pozostaje w jakimś stopniu niezależny. Do ludzi jest nastawiony spokojnie i przyjaźnie, więc nie nadaje się na stróża. Warto podkreślić, że psy tej rasy lubią życie w rodzinie, są polecane też do domów z dziećmi. Alaskany wykazują się cierpliwością, jednak trzeba pamiętać, że to silne zwierzęta. Podczas zabaw z dziećmi wymagana jest więc kontrola osoby starszej. Nie jest też zalecane, aby dzieci wyprowadzały samodzielne psa na spacer, bo istnieje ryzyko, że smycz przy mocniejszych szarpnięciu wyślizgnie się z dłoni. Berneński pies pasterski Wiele osób na swojego towarzysza wybiera berneńskiego psa pasterskiego zaliczanego do grupy szwajcarskich psów pasterskich. To typ dogowaty zaliczany do psów pracujących. Zwierzę osiąga masę zwykle ponad 40 kg (dotyczy to zarówno psów, jak i suk). Wzrost zwierzęcia waha się w przedziale od 58 cm do 70 cm. Berneński pies pasterski to łagodny pies, który świetnie nadaje się do większej rodziny. Zwierzę to jest cierpliwe i wyrozumiałe, dlatego nawiązuje dobry kontakt z dziećmi. Berneńczyki lubią przebywać z człowiekiem, więc potrzebują sporo uwagi. Są też przyjazne dla innych zwierząt, szczególnie jeśli wychowują się z nimi od małego. Mogą przebywać sporo na zewnątrz, więc warto przejrzeć dostępne w sklepach kojce dla psa, aby móc przygotować bezpieczne miejsce dla zwierzęcia. Psy tej rasy często chorują na nowotwory i mogą cierpieć na dysplazję stawów biodrowych. Nowofundland Nowofundlandy określa się czasami mianem łagodnych gigantów. Są to duże psy o sporej masie, które szybko rosną. Mogą mieć czarne, biało-czarne albo brązowe umaszczenie. Waga psa może wynosić nawet do 69 kg, a suki do 55 kg. Nowofundlandy to psy o łagodnym charakterze, które świetnie sprawdzą się w przypadku rodziny (także z dziećmi). Są uznawane za jedne z najbardziej sympatycznych zwierząt na świecie. Szczególnie w okresie szczenięcym trzeba kontrolować aktywność zwierzęcia, aby nie przesadzić z jej intensywnością. Nowofundlandy uwielbiają wodę i pływanie. Przeciętnie trzeba zapewnić takiemu psu około godziny aktywności, choć jest to minimum. Samojed Samojedy to urocze, duże psy, które stają się największą miłością wielu wielbicieli psów. Mają one duży temperament, uwielbiają nowe wyzwania i potrzebują odpowiednio dużo ruchu. Idealnym kompanem będzie dla nich wysportowana osoba, która, tak jak one, lubi być w ruchu. Zaletą samojedów jest to, że mają dobry kontakt z dziećmi, są cierpliwe i lubią się z nimi bawić. Psy tej rasy nie są agresywne ani strachliwe, lubią poznawać nowych ludzi i z reguły odnoszą się do nich przyjacielsko. W związku z tym samojed nie sprawdzi się jako pies stróżujący. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że rasa ta jest dumna i zachowuje niezależność. Nie można oczekiwać, że pies w 100% podporządkuje się właścicielowi, choć nie należy się też obawiać, że będzie nieposłuszny. Samojedy są hałaśliwe i obficie się lenią, mogą też być zaborcze. Zwierzęta tej rasy szybko się uczą, lubią aktywność, nie mają problemów z agresją i dobrze dogadują się z dziećmi. Czarny terier rosyjski (Russkiy Tchiorny Terrier) to duży i masywny pies o jednolicie czarnej sierści, który wyglądem budzi respekt. Jest podatny na szkolenie i szybko dostosowuje się do nowych sytuacji. Co warto wiedzieć, zanim odwiedzimy hodowlę czarnego teriera rosyjskiego? Czy to pies dla każdego? Na te i inne ważne pytania odpowiemy w dalszej części artykułu. Czarny terier rosyjski – podstawowe informacje Czarny terier rosyjski – szczypta historiiCzarny terier rosyjski – wyglądCzarny terier rosyjski – charakterCzarny terier rosyjski – dla kogo?Czarny terier rosyjski – cenaCzarny terier rosyjski – pielęgnacjaCzarny terier rosyjski – żywienieCzarny terier rosyjski – zdrowieCzarny terier rosyjski – ciekawostkiCzarny terier rosyjski – przykładowe imiona Czarny terier rosyjski – podstawowe informacje FCI grupa II (pinczery, sznaucery, molosy, szwajcarskie psy do bydła i pozostałe rasy); sekcja nr wzorca 327 Długość życia 10–11 lat Charakter odważny, dominujący, czujny, wierny, inteligentny, wytrwały, zrównoważony Rozmiar olbrzymi (samce i samice): masa ciała: suki 45–50 kg, psy 50–60 kg wysokość w kłębie: samice 68–72 cm, samce 72–76 cm Sierść dwuwarstwowa, gęsta, szorstka (lekko pofalowana okrywa włosowa i miękki, obfity podszerstek); umaszczenie czarne Kraj pochodzenia Rosja Czarny terier rosyjski – szczypta historii Jaka jest historia czarnego teriera rosyjskiego? To stosunkowo młoda rasa, która została stworzona w Rosji w latach 40. i 50. XX wieku dla radzieckiego Ministerstwa Obrony, które potrzebowało rodzimej rasy psów do służby w wojsku i policji. Celem kynologów było stworzenie podatnego na szkolenie, wytrzymałego i odważnego psa o silnym instynkcie stróżującym, który poradzi sobie w różnych warunkach klimatycznych. Twórcy rasy kojarzyli ze sobą sznaucera olbrzymiego, rottweilera, Airedale terriera, nowofundlanda, owczarka kaukaskiego i wschodnioeuropejskiego. Po kilku latach ujednolicono typ rasy. Czarny terier rosyjski w 1955 roku zadebiutował na Wszechzwiązkowej Wystawie w Moskwie, ciesząc się dużym zainteresowaniem uczestników. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI, Fédération Cynologique Internationale) uznała rasę czarnego teriera rosyjskiego w 1984 roku. Czarny terier rosyjski – wygląd Jak wygląda czarny terier rosyjski? To duży pies o nieco wydłużonym, zwartym tułowiu i atletycznej sylwetce. Czworonóg ma głęboką klatkę piersiową i odznacza się masywnym kośćcem. Zgodnie ze wzorcem wysokość w kłębie u samców czarnego teriera rosyjskiego wynosi 72–76 cm, a u samic 68–72 cm. Typową cechą wyglądu przedstawiciela tej rasy jest gęsta, gruba sierść o czarnej barwie. Ten dostojny pies o dobrze rozwiniętej muskulaturze budzi wyglądem respekt. Głowa: duża, długa, proporcjonalna w stosunku do tułowia, z obfitymi brwiami, wąsami i brodą; kufa masywna; stop widoczny, ale niezbyt mocno zaznaczony. Oczy: owalne, średniej wielkości, ciemne, osadzone frontalnie. Uszy: trójkątne, wysoko osadzone, wiszące i symetryczne, średniej wielkości. Ogon: wysoko osadzony, gruby u nasady. Szata: gęsta, szorstka, dwuwarstwowa (lekko pofalowana okrywa włosowa i miękki, obfity podszerstek). Maść: jednolicie czarna (dopuszczalne przesianie włosów szarych, jednak nie większe niż na 1/3 powierzchni ciała). Czarny terier rosyjski – charakter Jakie cechy najlepiej oddają charakter czarnego teriera rosyjskiego? To bardzo inteligentny pies, który szybko rozpoznaje, czego od niego oczekujemy. Jest pewny siebie i odważny. Ten bardzo zrównoważony czworonóg jest opanowany w każdej sytuacji. Czarny terier rosyjski wykazuje dużą chęć do współpracy z człowiekiem, choć bywa uparty. Bardzo przywiązuje się do opiekuna, nie powinien więc być izolowany (np. mieszkać w budzie). Rzadko szczeka, ale nie oznacza to, że nie nadaje się na stróża posesji. Jest nieufny wobec obcych osób i często podkreśla swoją niezależną naturę, dlatego należy poświęcić dużo czasu na zbudowanie z nim silnej relacji. Czarny terier rosyjski wykazuje skłonność do ucieczek, zawsze więc powinniśmy pamiętać, aby posesja była dobrze zabezpieczona i ogrodzona. Toleruje dzieci, ale ze względu na gabaryty nie powinien być pozostawiany w towarzystwie najmłodszych bez kontroli dorosłych (zresztą jak każdy pies). Przy wczesnej i starannej socjalizacji czworonóg tej rasy akceptuje inne psy i zwierzęta domowe. Warto mieć świadomość, że czarny terier rosyjski potrzebuje sporo ruchu. Opiekun powinien codziennie wyprowadzać pupila na długie spacery połączone z zabawą i elementami szkolenia. Czarny terier rosyjski – dla kogo? Czarny terier rosyjski to odpowiedni kompan dla aktywnych osób, które są odpowiedzialne, cierpliwe i doświadczone w szkoleniu psów ras dużych i olbrzymich. Czworonóg wymaga konsekwentnego prowadzenia. Do zachowania równowagi psychicznej opiekun musi zapewnić mu fizyczną i umysłową stymulację. Terier nie będzie odpowiednim towarzyszem dla małych dzieci, nieaktywnych seniorów ani innych osób, które prowadzą bierny tryb życia. Gdzie powinien mieszkać czarny terier rosyjski? Ten duży czworonóg raczej nie odnajdzie się w mieszkaniu, jest stworzony do życia w domu z dużym ogrodem. Czarny terier rosyjski – cena Część osób zainteresowanych dużymi rasami psów zastanawia się, ile kosztuje czarny terier rosyjski. Cena za szczenię z legalnej hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce to od 3000 do 5000 złotych. Dla części potencjalnych opiekunów kwoty te mogą być nieco zaskakujące, jednak musimy mieć świadomość, że terier z certyfikowanej hodowli, która cieszy się renomą, jest wychowywany w świetnych warunkach, karmiony dobrej jakości jedzeniem i poddawany procesowi socjalizacji. Osoby, dla których hodowla psów jest zawodem i sposobem na życie, wkładają mnóstwo wysiłku w profesjonalną opiekę nad czworonogami. Hodowcy dbają zarówno o szczenięta, jak i ich matkę przez całe jej życie (suka jest pod stałą opieką weterynaryjną). Alternatywą inwestycji w czarnego teriera rosyjskiego z rodowodem może być też pies w typie tej rasy pochodzący ze schroniska dla zwierząt, gdzie trafiają różne pupile. Z pewnością warto rozważyć tę opcję, szczególnie jeśli nie planujemy, by nasz pupil brał udział w konkursach i wystawach kynologicznych. Czarny terier rosyjski – pielęgnacja Czy czarny terier rosyjski wymaga skomplikowanej pielęgnacji? Tak. Ze względu na gęstą szatę i brak tradycyjnego linienia (terier wymienia szatę systematycznie przez cały rok) wskazane jest regularne trymowanie i strzyżenie pupila (najlepiej oddać psa w ręce groomera) oraz staranne wyczesywanie 1–2 razy w tygodniu. Opiekun czarnego teriera rosyjskiego musi też pamiętać o regularnych kąpielach psa (nawet raz w miesiącu). Czarny terier rosyjski – żywienie Chcąc zadbać o prawidłowy rozwój i zdrowie czarnego teriera rosyjskiego, należy zwrócić szczególną uwagę na jego prawidłowe żywienie. Warto zapewniać czworonogowi pełnoporcjową karmę gotową (suchą i mokrą) dla ras dużych i olbrzymich, dostosowaną do jego wieku, zdrowia i aktywności fizycznej. Karmiąc teriera zbilansowanym i kompletnym jedzeniem gotowym, zapewnimy mu wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Pamiętajmy, by nie przekarmiać psa i dawkować pokarm zgodnie z zaleceniami producenta. Szczenięta czarnego teriera rosyjskiego powinny otrzymywać jedzenie typu „junior”, dorosłe psy typu „adult”, a starsze – „senior”. Jak często karmić teriera? Optymalne będą dwa posiłki o stałych porach. Pies musi mieć stały dostęp do świeżej i czystej wody pitnej. Specjalne smakołyki przeznaczone dla zwierząt można podawać pupilowi okazjonalnie, nie powinny jednak przekraczać więcej niż 10% dziennego zapotrzebowania na kalorie. Czarny terier rosyjski – zdrowie Czarne teriery rosyjskie to zdrowe psy, które nie są podatne na choroby. Świetnie znoszą niskie temperatury. Do możliwych problemów zdrowotnych zaliczamy: dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, zaćmę, postępujące zwyrodnienie siatkówki. Standardowa długość życia czarnego teriera rosyjskiego wynosi 10–11 lat. Czarny terier rosyjski – ciekawostki W latach 70. XX wieku w Leningradzie opracowano schemat strzyżenia czarnego teriera rosyjskiego, który jest aktualny do dziś. Pierwszy wzorzec rasy czarnego teriera rosyjskiego powstał w 1958 roku. Czarny terier rosyjski – przykładowe imiona Przykładowe imiona dla psa rasy czarny terier rosyjski: Raffy, Nestor, Topaz, Nero, Hektor. Przykładowe imiona dla suki rasy czarny terier rosyjski: Fiona, Kora, Luna, Brita, Stokrotka. Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena / 5. Liczba głosów 14 Brak głosów. Oceń artykuł! Jeśli wiemy, że nasz szczeniak wyrośnie na dużego psa, to lepiej od razu traktować go jakby już był duży. W innym przypadku może się zdarzyć jedna z tych rzeczy jak na poniższych zdjęciach. Pies gigant usiądzie nam na kolankach lub będzie chciał, żeby go wziąć na ręce. Zobacz 50 psów, które nie rozumieją, jakie są wielkie. Najbardziej znane duże rasy psów to: Mastif tybetański,Landseer,Nowofunland,Polski owczarek podhalański,Cane Corso italiano,Dog niemiecki. Psy duże to niekoniecznie psy otyłe. Powyższe najbardziej znane rasy psów gigantów to udowadniają. Dorosłe samce, kiedy staną na dwóch łapach mogą być wyższe od człowieka. Musimy sobie zdawać z tego sprawę i panować nad tak dużym zwierzęciem, bo może nieświadomie przewrócić dziecko czy osobę starszą lub słabszą. To potencjalnie niebezpieczne i warto pracować nad posłuszeństwem od początku. Tutaj szkolenie „siłą” nic nie da (jest zresztą niewskazane w żadnym wypadku).U tak dużych psów, bardzo ważna jest dieta. Kości i stawy wysokich zwierząt są już wystarczająco obciążone i nie możemy im dokładać dodatkowych zdjęcia cudnych psich gigantów, którzy nie wiedzą, że są tak Internet Zapisz się na newsletter! Czarny owczarek niemiecki (owczarek staroniemiecki) Czarny owczarek niemiecki to jedna z ras psów należąca do grupy psów pasterskich sklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy. Czarny owczarek niemiecki jest zaliczany także do psów obronnych. Wyjątkowy pies użytkowy, lubiący pracę z człowiekiem i silnie przywiązujący się do członków stada. Czarny owczarek niemiecki krótkowłosy jest psem średniej wielkości o aparycji zbliżonej nieco do wilczej. Psy z domowej hodowli Syriusz Black posiadają doskonały rodowód i są regularnie badane pod kątem chorób charakterystycznych dla ras psów dużych i średnich (m. in. dysplazja). Czarne owczarki niemieckie rewelacyjnie chowają się z dziećmi. Czarny owczarek niemiecki krótkowłosy posiada niezwykle zbalansowaną budowę anatomiczną. Z jednej strony wyraźnie rzuca się w oczy jego umięśnienie, z drugiej jednak nie jest ono tak wyeksponowane, jak u niektórych innych gatunków psów, np. amstaffów. Powoduje to, że pies wygląda na silnego, ale jednocześnie nie sprawia wrażenia ociężałości. Krótkowłosy owczarek niemiecki czarny, mimo, iż na pierwszy rzut oka wydaje się być nieco mniejszy od odmiany długowłosej, w rzeczywistości nie różni się niemal anatomicznie. Za iluzję „bycia mniejszym” jest odpowiedzialny brak obfitej sierści u naszego czworonoga. Samiec a samica u czarnego owczarka niemieckiego Samiec i samica czarnego krótkowłosego owczarka niemieckiego znacząco się od siebie różnią. Zdrowy dorosły pies czarnego owczarka niemieckiego posiada bardziej masywną budowę, grubsze (oraz lepiej zarysowane) kości (szczególnie dotyczy to pyska), grubszy kark, jak również bardziej rozwiniętą muskulaturę niż samice. Samce dorastają do wysokości około 65 cm przy długości tułowia sięgającej 75 cm (odliczając długość głowy i ogona) i masie wahającej się od 30 kg do 40 kg przy założeniu prawidłowej zawartości tkanki tłuszczowej u osobnika. Samice są mniejsze i dorastają do wysokości 60 cm przy długości tułowia w okolicach 70 cm i masie w przedziale 25 kg do 35 kg. Głowa i korpus czarnego owczarka niemieckiego Głowa rasy owczarek niemiecki jest jej „znakiem rozpoznawczym”. Właśnie głowa jest najbardziej rozpoznawalnym elementem anatomii zwierzęcia. Pysk jest długi i posiada wyraźnie zarysowaną linię mięśni. Grzbiet pyska jest prosty. Czoło lekko wypukłe o delikatnie zarysowanej bruździe. Głowa czarnego owczarka niemieckiego jest zawsze proporcjonalna do wielkości jego ciała. Jest ona wyposażona w parę stojących, stożkowatych uszu. Uszy są skierowane wnętrzem małżowin w kierunku przodu zwierzęcia. Uszy czarnego owczarka niemieckiego są bardzo ruchliwe. Pies wykorzystuje ich ustawienie nie tylko by lepiej słyszeć, ale także w celu wyrażenia emocji. Każdy właściciel z łatwością dostrzeże dynamiczne podniesienie uszu przez pupila, gdy zaproponuje mu jego ulubiony smakołyk, jak również domyśli się, że pies narozrabiał, gdy kładzie uszy po sobie. Głowa zwierzęcia, patrząc z góry od strony nosa, poszerza się w sposób równomierny, tworząc kształt przypominający klin. Głowa jest utrzymywana przez zwierzę zwykle nieco powyżej linii barków. Czarny owczarek niemiecki często jednak unosi głowę znacznie wyżej – zwykle w sytuacjach, gdy jest pobudzony lub czegoś wypatruje. Nos owczarka niemieckiego jest średniej wielkości oraz czarnej barwy. Szczęka i uzębienie zwierzęcia są dobrze rozwinięte. Owczarek niemiecki posiada 42 zęby. Oczy u owczarków są średniej wielkości, niewyłupiaste. Ich barwa jest zależna od umaszczenia czworonoga, jednak zawsze są ciemne. Mają one także nieco migdałowaty kształt. Oczy zdrowego czworonoga są zawsze w ruchu. Powinny sprawiać wrażenie, jakby pies pozostawał pełen życia oraz nieco pobudzony. Kark czarnego owczarka niemieckiego jest mocno umięśniony, relatywnie gruby. Klatka piersiowa czworonoga jest dobrze rozbudowana i zapewnia miejsce potężnym płucom. Tułów zwierzęcia jest prosty, opada jednak delikatnie w kierunku tyłu zwierzęcia. Ogon czarnego owczarka niemieckiego jest długi, względnie puszysty i posiada rozbudowany pióropusz. Gdy zwierzę jest zrelaksowane, przybiera on lekko zakrzywiony kształt. Gdy owczarek niemiecki jest czymś podekscytowany, wykonuje dynamiczne ruchy ogonem z boku na bok. Ogon czworonoga noszony jest zwykle na wysokości nie wyższej niż linia kręgosłupa.

rasy psów dużych czarnych